Bİ DUR

Aslında Pazar günü sadece yakınındaki bir okula gidip bir kağıda mühür basmaktan ibaretken yapacağımız şey, bizi nasıl bir hale getirdiklerini okumak ister misin?

Bir partiye oy vermek için diğer partilere düşman olmak zorunda değildik biz. “Gözün aydın Türkiye ak güvercin geliyor” diye diye sandığa gidip Anap’a, Doğru Yol’a, Refah’a, Chp’ye oy verir, dönerken yine aynı jingle ı söylerdik. Akşamına Demirel taklidi yapar, güneşli havada Turgut Özal gözlüğü takardık.

Biz önceden de yokluk çekerdik, kuyruğa girerdik ama o kuyrukta “senin oy verdiklerin yüzünden bu haldeyiz” diye kimseyi aşağılamazdık. Ne kendimizi yukarıda, ne başkasını cahil görmez, utanırdık şimdinin aksine..

Zenginler yok muydu eskiden, vardı elbet. Ama o zamanlar fakirler, zenginler karşısında kendini bu kadar fakir ve mutsuz hissetmezdi. Çünkü zenginin ya iyi bir işi olurdu, ya babadan mal kalırdı ya da Allah yürü ya kulum derdi. Şimdi yürü diyen Mevla değil. Belki de fakir o yüzden bu kadar mutsuz..

O zamanlar seçmenin bir siyasi görüşü vardı ve sevdiği parti başa gelsin diye oy verirdi. Şimdilerde sevmediği parti gelmesin diye oy veriyor neredeyse..

Nasıl da kirli bir seçim süreci yaşanıyor yine.. Bir tek senin benim kirli çamaşırım yokmuş gibi memlekette.. Herkes eteğindeki taşları bir bir döküyor. Çünkü herkesin bir menfaati var seçim sonucundan.. Birinin kazanması gerekiyor ya da birinin kaybetmesi..

Peki yaz biz? Hangisi bayramda daha fazla ikramiye verecek, hangisinin vaadi eyt, hangisi daha fazla öğretmen atayacak buna bakıyoruz sadece..

Öyle konuşmalar yapıyor ki siyasiler. Sanki seçime değil savaşa giriyoruz.. Bir taraf kazanırsa sanki cennetin kapıları açılacak, diğer taraf kazanırsa kıyamet kopacak gibi..

15 Mayıs sabahı biz yine aynı sabaha uyanıp aynı işe gideceğiz. Yine düne kadar kavga ettiğimiz arkadaşımıza çay uzatacağız.. Bir farkla.. Artık siyaset konuşmayacağız.. Çünkü bizim siyaset konuşmamızı isteyenler istediğini almış, bizi yine kendi dünyamıza terk etmiş olacak..

O yüzden daha fazla siyasilerin kurbanı olmadan, kalp kırmadan, dostumuza düşman olmadan, sessiz ve sakin gidip oy verelim ve hayatımıza devam edelim. Çünkü seçmen olarak tek hatırlandığımız yer bu sandık ve kendimizi önemli hissettiğimiz tek yer, yine bu sandık.. Seçim öncesinde değil, bugüne kadar seçimden sonra bizi ne kadar hatırladıklarını hatırlayalım..

Korkma, komşunun seçtiği parti iktidara gelince, senin maaşını kesip ona bağlamayacaklar. Ayrıca olayı bu kadar büyütmek senin fikrin değildi, siyasilerin istediğiydi..

Aristotales’in dediği gibi: “Sevdiklerinizle siyaset yapmayınız. Zira; siyaset dostlukları zedeler. Siyasetçiler yollarına devam ederken; siz dostlarınızı yitirdiğinizle kalırsınız.”

Eğer buraya kadar okudun ve beğendiysen paylaşarak birilerini daha düşündürebilirsin..

                                                                                              90’ların çocuğu Selçuk..