Davacı İşçinin Mahkeme İçi İkrarını Aşar Miktarda Aylık Yemek Ücretine Hükmedilemez

İşçinin tazminatına esas ücreti belirlenirken yemek ücreti de dahil edilerek hesaplama yapılmaktadır. Ancak davacı işçi yemek ücretini bir başka davada kendi davasından daha düşük belirtmiş olduğu için mahkeme içi ikrar sayılmış ve kendi davasında 150 TL olarak belirttiği yemek ücretinin tanıklık yaptığı davada 95 TL olarak belirtmiş olmasından dolayı aşağıda yer alan Yargıtay ilamı uyarınca davacı işçinin mahkeme içi ikrarını aşar miktarda aylık yemek ücretine hükmedilemez şeklinde hüküm kurulmuştur. Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 2016/35663 Esas 2021/7060 Karar 29.03.2021 tarihli ilamı uyarınca;

"Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 07.07.2011-28.02.2015 tarihleri arasında temizlik işlerinden sorumlu ve site güvenlik görevlisi olarak çalıştığını,site yönetiminin 23.02.2013 tarihinde site genelinde temizlik işlerinin taşerona verilmesi kararı alarak ... firması ile anlaştığını ve bu sebeple 23.02.2015 tarihi itibarı ile iş aktinin feshedileceğinin ve tüm yasal haklarının 10 taksitte ödeneceğinin bildirildiğini,davacının sözkonusu belgeyi aldıktan sonra davalı ile görüşerek taksitlendirmeyi kabül etmediğini belirterek peşin ödenmesi talebinde bulunduğunu ancak site yönetimin bu talebi kabül etmediğini, davacının son aylık ücretinin brüt 1.228.00 TL olup banka kanalı ile ödendiğini, çalışma saatlerinin 08.00-17.00 olduğunu, cumartesi pazar günleri de çalıştığını 2014 mayıs ayından fesih tarihine kadar çalışmasına ek olarak akşam 4 gece 23.00 mesaisinde çalıştığını,bayram ve genel tatillerde de çalıştığını ancak fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil çalışmalarının ücretinin ödenmediğini,yıllık izinlerini hiç kullanmadığını ve asgari geçim indirimi alcağının da ödenmediğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davalının tüzel kişiliği olmadığını,tüm malikler aleyhine dava açılması gerektiğini belirtmiş ve zamanaşımı itirazında bulunmuş,davacının 07.07.2011 tarihinde kapıcı olarak çalışmaya başladığını ve iş aktinin kat maliklarının onayı ile davacının hizmeti sırasında karşılaşılan problemler nedeni ile,davacının işyerine gönderilen gönderiyi açtığı ve eşyayı uzun süre yönetime teslim etmeyerek uhdesinde tutması sebebi ile 23.02.2015 tarihinde feshedildiğini,davacının 4.328,27 TL kıdem tazminatı ile 1.889,37 TL ihbar tazminatı alacaklarının kabül edildiğini,bu miktarın davalı yönetim tarafından taksitle ödeneceğinin Sayfa 1/2 belirtildiğini ve ilk ödemenin yapıldığını,yol yemek ücreti ödenmediğini, alep edilen fazla çalışma,bayram ve genel tatil,yıllık izin ve asgari geçim indirimi alacaklarının haksız ve dayanaksız olduğunu,davacının 3 kapıcı ile birlikte vardiyalı hizmet verdiğini,ısınma,bahçe bakım, temizlik hizmetleri vermediğini, ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının gerçek olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz başvurusu : Kararı yasal süresi içerisinde davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının aylık 150,00 TL yemek yardımı aldığı kabul edilerek davacının tazminata esas ücreti belirlenmiştir. Ancak davacı, iş akdinin feshinden sonra 02/07/2015 tarihinde ... 25. İş Mahkemesi'nin 2015/163 esas sayılı dosyasında tanık olarak verdiği beyanında aylık 95,00 TL yemek ücreti aldığını açıklamıştır. Davacının bu beyanı mahkeme içi ikrar niteliğinde olup kendisini bağlayıcı niteliktedir. Davacının ikrarı dikkate alınarak talebini aşacak şekilde aylık 150,00 TL yemek ücreti aldığı kabul edilerek sonuca gidilmesi hatalıdır.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgilisine iadesine 29/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi."