İşe Davet İhtarını Tebellüğ Etmekten Kaçınan İşçi Samimi Değildir

İşe iade davalarının kabulü halinde işveren işçiyi işe geri davet etmek zorundadır. İşe davet edilen fakat daveti tebellüğ etmekten kaçınan işçinin işe iade talebinin samimi olmadığı düşünülmektedir.

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2024/281 E. 2024/1526 K. 05.02.2024 tarihli kararı şu şekildedir:

‘’…Dairemizin 25.10.2022 tarihli ve 2022/10044 Esas, 2022/13134 Karar ... kararı ile; davacının süresi içinde 22.....2017 tarihli ihtarname ile işe başlamak için işverene başvuru yaptığı, söz konusu ihtarnamede davacı asılın adres olarak gösterdiği "Kartaltepe Mahallesi ... ... Sokak No: 2/1 iç kapı No:3 ...-..." adresine davalı işverence 13.07.2017 tarihli işe davet ihtarnamesinin gönderildiği, davacı asılın bildirdiği adrese gönderilen 13.07.2017 tarihli ihtarnamenin davacının adreste tanınmadığı şeklinde açıklama ile bila tebliğ iade edildiği, davalı işverence bunun üzerine davacı vekiline e-posta gönderilmek suretiyle davacı işçinin işe davet edilmeye çalışıldığı ancak buna rağmen davacının usulüne uygun işe davet edilmediği ileri sürülerek işbu davanın açıldığı değerlendirildiğinde; bildirdiği adrese gönderilen 13.07.2017 tarihli işe davet ihtarını tebellüğ etmekten kaçınan davacının işe iade yönündeki başvurusunun samimi olmadığı ve dava konusu alacakların reddinin gerektiğinden bahisle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; işe iade kararı alındığında yapılan başvuruda işçinin samimi olması gerektiği, davacının işe iade başvurusunda bildirdiği adrese gönderilen davet yazısının davacının adreste tanınmadığı belirtilerek iade olduğu, davacının adres değişikliğine yönelik herhangi bir bildirim yapmamış olduğu, bu durumda işe iadenin mali sonuçlarından yararlanmak istediği, başvurusunun samimi olmadığı, işverence yapılan feshin geçerli hâle geldiğinden bahisle davanın reddine karar verilmiştir.

Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir…’’